Tomaszowski Klub Sportowy „Tomasovia” założono w 1923 roku. Wiodącymi sekcjami klubu są piłka nożna oraz piłka siatkowa. Ośrodek Sportu i Rekreacji oraz klubowe obiekty sportowe znajdują się na Alei Sportowej 8. Klubowy stadion może pomieścić na krzesełkach, ławkach i miejscach stojących do 2000 kibiców. Tomaszowskie boisko ma wymiary 105x64 metry i jest nieoświetlone. Prócz Samorządu Miejskiego Tomaszowa Lubelskiego klub jest sponsorowany przez wiele lokalnych przedsiębiorstw.
Barwy klubu: niebiesko-białe
Sekcja piłki nożnej działa od początku istnienia klubu. Podczas wielu dekad działania klub odniósł wiele sukcesów, między innymi:
Najbardziej rozpoznawalnymi zawodnikami w historii działalności klubu są: Sylwester Janowski, Michał Karwan, Stanisław Karwat, Daniel Koczon, Janusz Mulawka i Bogdan Pieniążek.
Podobnie jak sekcja piłki nożnej, sekcja siatkarska funkcjonuje od początku istnienia klubu. Siatkarki Tomasovii zaczęły zdobywać liczne sukcesy i medale mistrzostwa Polski kadetek po 2000 roku, aktualnie drużyna występuje w II lidze. Trenerem klubu jest Stanisław Kaniewski.
Decyzję o założeniu Miejskiego Klubu Sportowego „Thomasovia” podjęto na przełomie lat 1922-1923. Pierwszymi powołanymi sekcjami, działającymi w ramach klubu były: piłka nożna, piłka siatkowa, tenis stołowy, sporty wodne oraz lekka atletyka.
Od momentu powstania klubu, zmieniał on wielokrotnie nazwę, działając pierwotnie jako „Uczniowska Drużyna Sportowa Thomasovia”, a następnie jako „Uczniowski Klub Sportowy Tomasovia”. Mimo skromnych funduszy klub stale rozwijał się, a zawodnicy szybko dorównali poziomem gry drużynom z sąsiednich miast.
Prężny rozwój i zaciętą rywalizację na wyrównanym poziomie z klubami z Hrubieszowa, Zamościa, Biłgoraju, Rawy Ruskiej i Lubaczowa zatrzymał wybuch II Wojny Światowej. Działalność klubu zamarła, a jedynym sportem, który kultywowano mimo trudnej sytuacji w kraju była piłka nożna. Gdy w lipcu 1944 roku wyzwolono Tomaszów i okoliczne miasta, Tomaszowianie szybko powrócili do aktywności sportowej i ponownie podjęto się organizacji wydarzeń sportowych i edukacji fizycznej. Pierwszym prezesem klubu „Tomasovia” po wojnie został Bronisław Daniel, a już 18 sierpnia 1944 rozegrano mecz piłkarski między Tomasovią a reprezentacją wojsk radzieckich – lokalna drużyna wygrała mecz z wynikiem 11:9.
Lata 1948-1967 to okres prężnego rozwoju klubu, licznych sukcesów i ogromnego zaangażowania ze strony osób działających w klubie – zarówno zawodników, jak i zarządu. W 1956 roku klub przyjął patronat „Ludowych Zespołów Sportowych” (LZS) z Lublina, co pozwoliło Tomasovii rywalizować z drużynami na jeszcze większym niż dotychczas obszarze regionu.
LZS w dużej mierze wspomógł rozwój klubu, przyznając dotacje finansowe, które pozwoliły na zwiększenie poziomu szkolenia, a także rozwój i utrzymanie ośrodków sportowych. Dodatkową pomoc finansową Tomasovia otrzymała również od zakładów pracy w Tomaszowie, Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i „Toto-Lotka”. Dzięki finansowaniu w 1960 roku powstał klubowy stadion i hala sportowa.
Choć w ramach klubu działały sekcje kolarstwa, podnoszenia ciężarów i lekkiej atletyki, od początku wiodącymi sekcjami były piłka nożna oraz siatkówka. W latach 60. piłkarze Tomaszowi osiągnęli ogromny sukces, awansując do 1/8 finały pierwszej edycji Pucharu Polski, a siatkarze zdobywali pierwsze miejsce na wojewódzkich mistrzostwach, awansując w 1960 do II ligii.
Pod koniec lat 60. Klub Sportowy „Tomasovia” został uhonorowany Znakiem Jakości „Omega” i oficjalnie zaliczony do najlepszej dwunastki klubów LZS w Polsce.
Po latach świetności nastąpił okres regresu i spadku roli klubu na arenie krajowej – w wyniku złych decyzji zarządu i nieodpowiedniej polityce naboru, niegdyś świetny klub przestał odnosić sukcesy sportowe. Zmiany na lepsze nastąpiły po 2000 roku, gdy siatkarki Tomasovii zaczęły zdobywać medale mistrzostw Polski kadetek, a juniorzy piłkarskiej sekcji Tomasovii otrzymali tytuł wicemistrzów mistrzów Polski juniorów starszych.